Ballada o Potęgowej
Autor: Edward Stachura	Wykonawca : Tadeusz Woźniak
Gdzie nas powiedzie skrajem dróg	e a
Gzygzakowaty życia sznur	e a F
Do wsi Zagubin na Kujawy białe	e
Gdzie ziemia licha piachy niebywałe	D
Kozy dziewanna sosny i rozstaje	C C7+
I Potęgowa samotna jak palec	h Fis h H7
U Potęgowej zatem zagościlim	e G
Kwaterę tam czasowo ustalilim	D D7
W polu robilim z boru drwa nosilim	e E a
Jak stara matka i dwóch synów żylim	e h a C H7 e
Słoneczko na nas świeciło z ukosa
Bo jesień późna była rano rosa
Mgła zaś wieczorem zjawa białowłosa
Przyszłego losu mąciła nam postać
Jak stara matka i dwóch synów żylim
My z Potęgową tak się polubilim
Na ścianie wisiał we pstre wzory kilim
I nikt nie zgadnie czemu w dal ruszylin
Gdzie nas powiedzie skrajem dróg
Gzygzakowaty życia sznur
Tam nas powiedzie gdy nadejdzie czas
Gdzie Potęgowa teraz jest to raj
Tam urządzimy wtedy wielki bal
Hej! Potęgowa, Hej! Witek i ja
I ci co zmarli lub co zginą z nami
Bracia kamraci z drogi pod chmurami
Spotka się nas na balu kupa luda
Ech! - jak zadudni niebieska tancbuda.
Przygrywka na koniec : G F C a C D G