Pierwsze wyjście z mroku
	Wykonawca : Coma
Przed świtem obudziłem się by żyć	d F B
Wplątany w cudzą pościel, w cudze sny	g d
Pomiędzy pożądaniem, a rozkoszą tkwi dolina nocy	F g
Skazany na ponury miejski zgrzyt	d F B
Osnuty prześcieradłem brudnej mgły	g d
Chcąc ukryć się przed sobą samym	F
Chlałem wódę w dusznym barze	g
Lecz przecież bóg dobrze wie
Dlaczego dławi mnie wstręt
Dlaczego strach nabiera mocy i zniewala rozum
Na pewno każdy choć raz
Utracił wiarę jak ja
Obym nie bliżej stał
Sennego dnia w królestwie mroku
Prorocy porzygali się i śpią
Poeci umierają w grobach strof
Anioły śmierdzą potem, żrą kiełbasę
Mają w dupie żywych
Zginęła w niepokoju wielkich miast
Osnuta huraganem durnych spraw
Maleńka tajemnica - bycia w ciszy
Lub po prostu bycia
Ginie nadzieja i moc
Rośnie apetyt na zło
Zwyciężą ci, co nienawiścią silni
Szydzą z innych
Nad miastem wyrósł jak krzyk
I zamknął drogę do gwiazd
Ogromny wstyd i strach przed ciszą
Eteryczną
Mimo że zgubiłem się	F
Mimo że zabrnąłem w mrok	a
Wymieszałem z błotem krew	G
Ocaleję mimo to	d e
Trzeba uprzytomnić sobie że
Nawet kiedy wszystko straci sens
Znajdziesz przestrzeń gdzie
Wielka wiara tłumi lęk
I jeżeli tak ma być, że pomimo wszystko
Ja wydostanę się
To chyba warto
Wierzyć
Mimo że...