Marianna | |
| Wykonawca : Kult | |
| U Marianny orzechy z miodem | d |
| U Marianny szampan pod lodem | d |
| U Marianny krwawa langusta | g |
| Ma Marianna ćwiczone usta | d |
| Bielizna z polotem, na ekler majtki złote | A |
| Chłopców judzi, ale się nudzi | d |
| Lecz na szczęście w swoim zamczysku | |
| Wśród zbrój starych, Azefa listów | |
| W policyjnych aurze romantyk | |
| Czuwa ciotka Idalia Antyk | |
| Ta jej przychyli nieba, ta wie co dziecku trzeba | |
| Wnet jej wtyka romans barykad | |
| O jak klawo, o jaka draka | |
| Można śmiać się, można i płakać | |
| Wnet zapomnieć na dupie krosty | |
| Zamiast krzywych nogi mieć proste | |
| Przeliczne podniety i nowe wciąż gadgety | |
| Kat, ofiara, Che Guevara | |
| A ciotka Idalia miesza cykutę | |
| Zdejmuje ze ściany włócznie zatrute | |
| Czerwoną gwiazdeczkę, portrecik cara | |
| W kuferku Mariannie wysyła zaraz | |
| Wszak dziecko spleen dławi, niech trochę się zabawi | |
| Niech pofika, Nike barykad | |
| U Marianny książeczki Mao | |
| Sierp i młotek, trójząb ze strzałą | |
| Dzieł batiuszki półeczka spora | |
| Notatniki agitatora | |
| A w lektur swych przerwach już wie jak się rozerwać | |
| Tam pomyka gdzie zgiełk barykad | |
| A ciotka Idalia jeść kurkom sypie | |
| Brutalne metody nie są w jej typie | |
| Do drzemki na ganku pachnie kwiat wiśni | |
| Społeczność współczesna wnet jej się przyśni | |
| A za nią do mokrej roboty wnet się kopnie | |
| W zwartych szykach armia barykad | |
| Przez Marianne w nocy polucja | |
| Całe szczęście jest rewolucja | |
| Śmietnik płonie, policja pędzi | |
| No co z tą pałą do kurwy nędzy | |
| Weź pióro, ponuro w odezwie opisz flika | |
| Gwałcącego panny z barykad | |
| A ciotka Idalia żuje obiadek | |
| Sto batów Praksedzie na goły zadek | |
| Na sybir Macieja, do pierdla Hryćka | |
| Ogrody, szynszyle, róż na policzkach | |
| Krucyfiks, z nim w zgodzie fotosik na komodzie | |
| Panna dzika, Nike barykad | |
| Ech Marianno, zrzuć no suknie | |
| Jutro rano trzydziestka stuknie | |
| Chodź no z nami wynajmiem szalet | |
| Odgryziem szyjkę, zrobimy balet | |
| I pokażemy, bo znamy te problemy | |
| Co wynika z ognia barykad | |
| Nas ciotka Idalia nie może złapać | |
| My ciotkę Idalię zaklniemy w capa | |
| Przepchniemy baniole przez Laissez-passee | |
| Tygrysa do baku i wio na trasę | |
| W słońca migotanie, za nami świat zostanie | |
| I panika ery barykad | |
| Morda flika, wojsko w łazikach | |
| Polityka, klasa i klika | |
| Wiece w rękach, partia, syndykat, dialektyka i w ogóle wszystko | |
| co nam przeszkadza spokojnie leżeć na słońcu trzymając ręce | |
| na piersiach panienek, patrzeć na chmury typu cumulus w kolorze białym | |
| Natomiast niebo jest przy tym niebieskie | |
poniedziałek, 27 lutego 2012
Marianna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz