Kiedy góral umiera | |
Wykonawca : Harlem | |
Kiedy góral umiera | E |
To góry w żalu sine | E7 |
Pochylają nad nim głowy | A |
Jak nad swoim synem | E |
Las w oddali szumi mu | fis |
Odwieczną pieśń bukową | A E |
A on długo sposobi się | fis |
Przed najdalszą drogą | A E |
Kiedy góral umiera | |
To nikt nad nim nie płacze | |
Siedzi, czeka, aż Kostucha | |
W okno zakołacze | |
Oczy jeszcze raz podniesie | |
Wysoko, do nieba | |
By pożegnać góry swoje | |
By im coś zaśpiewać | |
Ref.: Góry moje, wierchy moje | E |
Otwórzcie swe ramiona | fis |
Niech na miękkim z mchu posłaniu | A |
Cichuteńko skonam | E |
Ojcze mój, Halny Wietrze | E |
Powiej ku północy | fis |
Ciepłą, drżącą swoją ręką | A |
Zamknij zgasłe oczy | E |
Bym mógł w ziemię wrosnąć | fis |
Strzelić potem do słońca smreczyną | A E |
I na zawsze szumieć już | fis |
Nad swoją dziedziną | A E |
Kiedy góral umiera | |
To dzwony mu nie grają | |
Cicho wspina się pod bramy | |
Góralskiego Raju | |
Tylko strumień na kamieniach | |
Żałobną nutę składa | |
Tylko nocka chmurnooka | |
Górom opowiada | |
A gdy góral już umrze | |
To nikt nie układa baśni | |
Tylko w niebie roziskrzonym | |
Mała gwiazdka gaśnie | |
Ziemie twardą, szorstką ręką | |
Tuli go do siebie | |
By na zawsze już mógł zostać | |
Pod góralskim niebem |
poniedziałek, 26 marca 2012
Kiedy góral umiera
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz